Aan de slag

Na mijn vertraging kwam ik vrijdagochtend om 7 uur in de ochtend op Lesbos aan. Ik heb de focus steeds zo op het werken in het kamp gelegd dat ik er helemaal niet aan gedacht had dat Lesbos zo’n prachtig eiland is. Zie ook de foto’s straks. Dat is dan wel een mooie bijkomstigheid. Overal mooie uitzichten en doorkijkjes. En het weer is nog prachtig met veel zonuren. Maar na het koffer uitpakken was het direct aan de slag! Samen met wat andere nieuwkomers kreeg ik een briefing over de werkwijze in de medische post en over de veiligheid. Daarna al direct een rondleiding door het vluchtelingenkamp. Ik slaap niet in het kamp. Aan de rand van het kamp staat de medische post waar we werken. Maar ontspannen, slapen, vergaderen doen we in twee guesthouses in de stad Mytilini. De rondleiding was enorm indrukwekkend en ook wat emotioneel. Ik wist wel ongeveer hoe het eruit zag maar om te zien dat er dus echt mensen in deze omstandigheden wonen / leven en ze in hun gezicht te kunnen kijken. De kinderen te zien spelen… en sommigen zijn er al drie jaar.. dat was even slikken op zijn zachtst gezegd. Ik kan geen foto’s maken in het kamp. Dat wordt door de Griekse overheid niet toegestaan. Ik kan wel een foto plaatsen van de medische post voor de shift begint. Die eerste dag kan ik pas rond 21 uur terug naar mijn guesthouse. Wat ben ik moe! En de volgende dag , zaterdag, al weer vroeg uit de veren voor mijn eerste dagdienst. In het weekend is de post overdag en in de avond open. Doordeweeks in de avonden. Het was een goede eerste dag. Nu nog gekoppeld aan iemand die er al een aantal weken is maar de volgende shift moet ik zelfstandig aan het werk. Het was een drukke dienst wat nog het beste vergeleken kan worden met een huisartsenpost. Drie jongens met een zere gezwollen hand… per ongeluk tegen een muur gebokst… jaja.. hmm. Dan is er contact met het ziekenhuis voor het maken van een röntgenfoto. Een kindje dat heet water over zich heen heeft gekregen.. een kind gevallen tijdens het spelen, gat in het hoofd. Dat soort dingen kunnen goed door de post zelf worden afgehandeld. Veel klachten als buikpijn, hoofdpijn, nekklachten die vaak te maken met de stressvolle situatie waar de mensen inzitten. Wat fijn dat deze mensen met welke medische of psychische klacht dan ook ergens kunnen aankloppen. Dat geeft me een nuttig gevoel. Morgen weer een lange dag die begint met cursussen en aansluitend een avonddienst. Ik houd jullie op de hoogte! Liefs Ilja